Lieve schatten,
onze Thomas is al een tijdje aan het peuterpuberen, maar nu komt het pas echt goed door. De ene moment is hij superlief, behulpzaam en overstelpt me met knuffels en kusjes, de andere moment is hij boos, koppig en een totaal ander kind. Wanneer hij z'n kuren heeft, negeer ik dit meestal, dan gaat dit vanzelf over en komt hij daarna me knuffelen. Hij probeert uit wat mag en niet mag en ligt met zichzelf in de knoop. Hij is al behoorlijk zelfstandig, maar er zijn dingen die ook nog niet goed of totaal niet lukken en dat frustreert hem. Als hij iets doet wat hem lukt, juich ik en zeg ik "dat heb je goed gedaan, ik ben ontzettend trots op je". Probeert hij iets en het lukt niet, dan is hij boos, maar dan zeg ik "we proberen het morgen nog eens en dan lukt het vast wel". Maar er zijn momenten dat hij schopt en slaat en dan kan hij op de gang een beetje uitrazen. Ik probeer hem te begrijpen, want het is weer een grote stap in z'n leventje. Maar soms is het moeilijk hem te begrijpen, omdat hij nog niet alles kan verwoorden wat hij voelt. Maar we komen er wel doorheen.
xxx
reacties (0)